“To play D&D, and to play it well, you don’t need to read all the rules, memorize every detail of the game, or master the fine art of rolling funny looking dice [...].
What you need are two things, the first being friends with whom to share the game [...].
The second thing you need is a lively imagination or, more importantly, the willingness to use whatever imagination you have.”
PHB p. 4 [1]
In deze blogpost, spreken wij graag over dat tweede ding dat nodig is om D&D te spelen: verbeelding. En als Tavern of Talents doen we hier graag nog een schepje bovenop en trekken dit verder door naar verwondering.
© Brett 2D Bean
Verwondering als ervaring
Verwondering is een thema waar we bij Tavern of Talents warm van worden en dat we maar al te graag in de kijker zetten. We vinden het steeds spannend om op een ongewone manier naar alledaagse zaken te kijken en zo de fantasie te stimuleren. Een manier om hiermee aan de slag te gaan is een oefening die we deden met onze groep tijdens de eerste reeks, nl de balpenoefening. De opzet was makkelijk: de groep staat in een cirkel, waarbij ieder om beurt een balpen doorgeeft. Telkens wanneer jij de balpen krijgt, maak je een observatie over de balpen die je deelt met de groep. Het maakt niet uit wat. Het doel was jezelf te laten overvallen door een eigenschap van de balpen en telkens iets nieuws te ontdekken. Ook wij werden steevast verrast door de fantastische observaties die voort kwamen uit een eenvoudige balpen.
Helaas kunnen we deze oefening niet meer doen in tijden van virtuele sessies, en ook wij fronsen nu de wenkbrauwen bij de gedachte om een voorwerp door te geven aan anderen. Dat wil echter niet zeggen dat wij niet aan verwondering kunnen doen. Het mooie weer lonkt en het lentelicht is de perfecte gids voor aangenaam verrassende observaties, ook tijdens een derde lockdown.
Verwondering draait voor ons om een wereld te openen vanuit één observatie of één perspectief. Wij durven deze ene observatie wel eens liefdevol de Poort der verwondering te noemen, omdat ze de toegang vormt naar de wereld der verbeelding en fantasie. Het is de grens tussen realiteit en verbeelding die ontsloten wordt.
Denk aan de rabbithole uit Alice in Wonderland, de spiegel in Through the looking glass, en de tornado in The Wizard of Oz, waarna Dorothy de iconische zin “I have a feeling we're not in Kansas anymore” uitspreekt;
Hoe graag we misschien onze verbeelding ook radicaal verwijderd willen zien van de realiteit, de overgang van realiteit naar verbeelding valt ook voor ons niet te ontkennen. Er is een wisselwerking tussen verbeelding en realiteit in de vorm van metaforen, denkbeelden en de menselijke veelzijdigheid die wonderlijke vorm geeft aan alledaagse zaken.
"[Dungeons & Dragons] It’s magic and it's fantasy and it's symbols, but they're the symbols I use to talk about my real life. Because if I talk about my real life in the logistical, mundane details, I feel like it will lose some sauce in the translation. You won't really get it, 'cause it doesn't feel like the logistics, it feels like dragons. My life, it feels like dragons."
- Brennan Lee Mulligan [2]
(“Dimension 20”, 00:41:50 - 00:42:11)
Het is in die wisselwerking tussen verbeelding en werkelijkheid, dat we de ervaring van de verwondering terugvinden.
© Joel Robinson Photography
Beelden ter inspiratie
Hierboven spreken we over verwondering als ervaring. Nu, een ervaring kan zich op twee manieren voltrekken: passief en actief. In het eerste geval is het iets dat ons bijna overvalt; we zijn er niet zo mee bezig, maar het verschijnt spontaan aan ons. In het tweede geval, nemen we de ervaring bijna aan als houding en besluiten we actief “zo te zijn”; we stellen ons dan op eigen initiatief open.
Deze twee houdingen vinden we bijvoorbeeld terug in het beoefenen van de fotografie; soms worden we overvallen door een mooi beeld of aanlokkelijk uitzicht en denken we “goh, hier wil ik wel een foto van”. Anderzijds is het evengoed mogelijk om actief op zoek te gaan naar mooie foto-opportuniteiten; op die manier stel je jezelf open en ben je constant op zoek naar dat mooie beeld.
Met andere woorden, we herkennen twee dynamieken in de verwondering. Wij beschrijven deze als Yin and Yang in hun onlosmakelijke verbondenheid.
Yin-verwondering
Deze verwondering is erg gedreven door onze verbeelding en innerlijke wereld. Deze draaien op de achtergrond als een soort inspirerende motor op zoek naar ankers in de werkelijkheid rondom ons.
Zo ontdekten wij alvast een beetje Fangorn in een met mos begroeide tuinhaag.
Een doordeweekse tuinstruik
Forest of Dean (Tolkien's inspiratie voor Fangorn)
Fangorn in The Two Towers [3]
Yang-verwondering
Bij deze dynamiek van verwondering herkennen we het zoekende, het nieuwsgierige; het bijna jagende. Ze nodigt je uit om te vragen vanuit welke invalshoek het schijnbaar alledaagse iets nieuws en mysterieus is?
Genieten van de rit
Verwondering is het heen-en-weer dat zich afspeelt tussen realiteit en verbeelding. Het kan individueel of samen beleefd worden. Het is tevens voor ons waar de kracht van Dungeons & Dragons zit; het spelen met anderen en het delen van de verbeelding.
Wij juichen het beoefenen van de verwondering in al haar vormen alleen maar toe. In deze tekst gebruikten we het voorbeeld van de fotografie, omdat een visuele kunstvorm zich uitermate mooi leent tot spreken over verwondering. Maar fotografie is lang niet de enige manier om verwondering uit te drukken. Je hoeft geen foto te nemen van een tuinhaag om het wonder ervan te ervaren; je kan evenzeer een gedicht schrijven, een D&D-sessie spelen of welke vorm van expressie dan ook beoefenen. Het hoeft eigenlijk ook niet uitgedrukt te worden; in stilte genieten en het in jezelf opnemen is ook oké, denken wij dan.
Benader het zoals je wilt.
Whatever floats your boat. :)
[1]: Wizards of the Coast, Dungeons & Dragons (5th edition) Player’s Handbook, USA, Hasbro Europe, 2014.
[2]: “Fantasy Shapes Reality (with Jennifer Kretchmer)” YouTube, uploaded by Dimension 20, 13 oktober, 2020, https://www.youtube.com/watch?v=aZcJRQF6Iqk
[3]: The Lord of the Rings: The Two Towers. Directed by Peter Jackson, performance by Sir Ian Mckellen, New Line Cinema, 2002.
Reactie plaatsen
Reacties