Interview met onszelf

Vanwaar de fascinatie met spel?

Luc:

Als dromer en escapist ben ik op zoek gegaan naar hobby’s en interesses die mij toelaten om te duiken in een wereld die niet de mijne is. Gaandeweg ben ik verknocht geraakt aan rollenspellen en, meer recentelijk, bordspellen. Er zijn weinig spellen die ik niet zal spelen, al heb ik een zwak voor thematische spellen, vooral indien ze een episch of verhalend aspect met zich meedragen. Ik duik maar al te graag in de rol van een held uit een fantasy epos, een keizer van een futuristisch rijk, een overlever in de wildernis of andere illustere figuren. Ik wil bovenal een spel beleven in plaats van winnen.

Pim:

Fantasie en verbeelding is de grootste troef en vaardigheid die wij hebben als mensen en spel is daar een fantastische incarnatie van. Er is niets zo wonderlijk als een kind dat zegt “De vloer is lava!” en iedereen die meteen op tafels en stoelen springt. Of toen de oude vloer er nog lag, in het Wijnegem Shopping Center alleen op de grijze tegels wandelen, want de rode zijn lava, dat is nog zo’n mooi voorbeeld. En dat is pure magie; de mogelijkheid om door woorden of een bepaald perspectief alleen een nieuwe realiteit te creëren en die te beleven.

Luc:

Ik zit sinds mijn tienerjaren in de game scène, waarbij alles begonnen is met Warhammer. Dit is een spel waarbij je een leger van miniaturen verzamelt, lijmt en schildert om deze vervolgens te gebruiken op het slagveld tegen andere spelers. Het was mijn eerste hobby waarbij je een rol aanneemt; in dit geval een generaal van een factie dat je naar eigen smaak samenstelt. Wat mij voornamelijk aantrok was het grote verhaal achter al deze fantasierijke facties en de mogelijkheid om een deel van jezelf in deze legers te steken. Mijn eerste ervaring met Dungeons & Dragons kwam tijdens mijn studententijd. Ik was sinds geruime tijd lid van een club waar er regelmatig Warhammer gespeeld werd en kreeg op een avond de kans om mee te spelen in een campagne van D&D. Het werd voor mij een wonderlijke kennismaking en al snel kreeg ik de creatieve drive om zelf een campagne op gang te trekken door als Dungeon Master te fungeren. Na een paar sessies te hebben gevoerd als Dungeon Master in mijn eigen campagne, vroeg een vriend met jarenlange ervaring van rollenspellen mij wat ik het liefste speelde. Mijn antwoord was resoluut de Dungeon Master. Dit was de bevestiging naar mezelf toe dat deze rol goed aanvoelde. Ik was erop gebrand om dit te blijven doen.

Wat spreekt jullie aan in D&D?

Luc:

Ik speel met plezier een personage om een andere wereld binnen te stappen en deze te verkennen, maar de rol van Dungeon Master geeft mij veel meer voldoening. Het laat mij toe om werelden te creëren, boeiende nevenpersonages tot leven te brengen en epische verhalen te construeren. Ik doe niets liever dan glimlachend toekijken hoe de andere spelers een verhaal mee vorm geven. Ik ga steevast op zoek naar de elementen die de andere spelers belangrijk vinden en integreer deze in mijn campagnes. Het is een middel om de andere spelers de mogelijkheid te geven om zichzelf te zien evolueren en de personages zoveel mogelijk te betrekken. Sinds mijn kennismaking met Dungeons & Dragons passeerden er een heel aantal campagnes de revue en ik ben er nog niet op uitgekeken.

Pim:

Enerzijds de verwondering die erbij komt kijken. Ik zit met mijn campagnes en verhalen heel graag in de Feywild, omdat hier de kracht en emotie van de natuurlijke wereld centraal staat.

Anderzijds het creatieve puzzelwerk; het mixen en matchen van spelregels en andere mechanische elementen om de sfeer en thema’s van je verhaal naar boven te laten komen. Angst bijvoorbeeld, draait om het onbekende en het verborgene en “niet weten”, als je dan aan de slag kan gaan met onzichtbare monsters, of wezens die pas onzichtbaar worden als ze in het donker stappen, dat is leuk en komt je verhaal ook ten goede.

Hoe hebben jullie elkaar leren kennen?

Luc & Pim:

Wij hebben elkaar leren kennen op Graspop Metal Meeting in 2012. Een voorliefde voor fantasy, dezelfde muzieksmaak en D&D deed ons binden. Wij wisten van elkaar dat we heel veel plezier ondervonden (en nog steeds ondervinden) als Dungeon Masters en hebben een tijdje onderling ideeën uitgewisseld.

Waar komt het idee van Tavern of Talents vandaan?

Pim:

Het idee om iets meer te doen met Spel dan erover te schrijven is al vrij oud. De methodieken die in Tavern of Talents zitten zijn ook vrij persoonlijke zaken voor mij die te maken hebben met fantasie en omgaan met de wereld. Het is misschien vooral een beetje zingeving aan al dat escapistisch gedroom waarvan het maar al te makkelijk is om te denken dat het tijdverspilling was. Ik ben dan ook nog niet echt bereid om die gespendeerde tijd op te geven of als zinloos te bestempelen, maar ik merk wel dat ik op een nieuwe en andere manier moet omgaan met die zaken. Ik wist alleen niet hoe en zat na verloop van tijd helemaal vast in het conceptueel denken, tot Luc mij daaruit kwam redden.

Luc:
Ik wist via een goede gemeenschappelijke vriendin van mezelf en van Pim dat hij op een idee zat te broeden om D&D te combineren met persoonlijke ontplooiing. Ik vond het een boeiend concept, maar liet het een tijdje voor wat het was; ik vermoedde dat het idee nog moest rijpen. Op een gegeven moment heb ik die twijfels overboord gegooid. Wetende dat Pim zat te broeden op een idee dat mij aansprak, was ik gedreven om aan iets speciaals te beginnen en om mezelf uit de sleur te trekken. Ik contacteerde Pim met de boodschap dat ik lucht had gekregen van zijn idee en dat ik geïnteresseerd was om samen het concept uit te werken. Dit vormde het fundament waarrond het project zich kon beginnen te kristalliseren.

Wat spreekt jullie aan in Talent?

Luc:
Wanneer ik campagnes uitschrijf, vind ik het belangrijk dat ik de verhalen van de personages daarbij betrek. Het geeft hen een kans om meerwaarde te geven aan hun personage en het spel vanuit een diepere beleving te ervaren. Het is een stille hoop om een meerwaarde te geven aan Dungeons & Dragons door dit te koppelen aan de methodiek van het concept talentbloei. Het draait allemaal om betekenis te geven aan de meerwaarde die iedere persoon in zich draagt.

Pim:

Talent, en zeker het kader van Luk Dewulf, bezit een ontzettende kracht omdat het op de grens van gedrag en persoonlijkheid zit. Dat maakt dat het een ontzettend fijn iets is om mee aan de slag te gaan en te implementeren in een spel. Het is daarin vorm van expressie en een mooie basis voor zelfacceptatie, wat we willen bereiken met het idee van talentbloei.

Wat motiveert jullie?

Luc:

In augustus 2019 zat ik met een knagend gevoel wat mijn carrière betreft. Ik had al enige tijd het gevoel dat ik vastgeroest zat in een dagelijkse sleur. Ik zat al langer te hopen op een project waar ik mezelf op kon gooien waar ik 100% achter stond en dat ik enigszins kon combineren met spel. Als ik daarbij een meerwaarde kan geven aan spelen, dan motiveert mij dat nog meer.

Pim:

Voor mij begon het met een gebrek aan resolutie na het schrijven van mijn thesis[1]. Een licht gevoel van ontevredenheid had zich meester gemaakt van mij; dit verhaal was nog niet ten einde. Vooral in het derde deel ervan, over de mogelijkheid van Spel als authentieke, non-escapistische wijze van bestaan, zat meer in naar mijn gevoel. Ik heb lang nagedacht over een manier om dit verder te verkennen, zoals bijvoorbeeld een doctoraat schrijven, maar na een koksopleiding en werkervaring in de horeca kwam het belang van ervaring en veelzijdigheid toch sterk naar boven bij mij. Een theoretisch, academisch kader leek hoe langer hoe meer een ongeschikte en vooral oneervolle manier om dit verder te verkennen. Ik wou er iets meer mee doen dan enkel “erover schrijven”, dit was iets dat ervaren en gespeeld moest worden.

Hoe ziet de toekomst van Tavern eruit voor jullie? Wat zijn de verwachtingen?

Luc & Pim:

Covid-19 blijft een groot euvel en misschien wel de grootste uitdaging van Tavern of Talents, maar wij hopen hier sterker uit te komen eens de pandemie overwonnen is.

Wij beseffen tevens dat wij nobele onbekenden zijn. Wij hebben nog heel wat te bewijzen tegenover de deelnemers en onze volgers. Het is aan ons om hen te overtuigen van onze vaardigheden.

Wij hopen mensen warm te kunnen maken voor Tavern of Talents. Onze gedwongen hiatus liet ons toe om het concept nog verder scherp te stellen. Wij zijn ook van mening dat het gedwongen isolement veel mensen doet hunkeren naar menselijk contact. Het belang van in kleine, maar betekenisvolle kring samenkomen is hierdoor groter geworden. Wij weten nog niet wat de toekomst zal brengen, maar wij zijn alvast gedreven om hier een mooi project van te maken.